We mogen weer ongelukkig zijn! Een opluchting?

Met de titel ‘We mogen weer ongelukkig zijn’ bracht de Volkskrant in het eindejaarsnummer een serie artikelen uit die ons 15 lessen van 2017 lieten zien. Eén daarvan ging over geluk. Of liever gezegd over ongeluk. En dat was een uitspraak die mij prikkelde om verder te lezen, om erover na te denken en te verbinden met (on)gastvrijheid.

Het geluksvirus is alom vertegenwoordigd. De hamvraag is hoe we gelukkig kunnen worden. Dat is blijkbaar niet makkelijk gezien de hoeveelheid artikelen en boeken die er verschijnen. Er zijn geluksprofessoren, je hebt een hele hype over het gelukkig leven van de Scandinaviërs (zie mijn vorige blog Hygge en gastvrijheid), er is een populair boek uitgekomen ‘de Logica van geluk, ontdek de formule’, door Mo Gawat etc.

‘Geluk’ is een interessant onderwerp wat velen aanspreekt. Want draait het niet in het leven om je gelukkig te voelen? En vooral met een heel nieuw jaar voor de boeg, hebben we lijstjes gemaakt: afvallen, niet meer roken, werk vinden, meer geld verdienen, gezondheid, een nieuwe partner, ik noem maar wat. Want dan worden we gelukkig. In deze lijstjes komt vast en zeker niet ‘een beetje ongeluk’ voor.

Tja, hoe zit dat eigenlijk met al dat geluk? Je wordt haast ongelukkig als je gelukkig móet zijn. Daarom is het verfrissend door

te stellen dat juist met je af en toe ongelukkig te voelen je je daarna weer gelukkig kunt voelen. Het één gaat niet zonder het ander. Altijd vakantie voelt ook niet meer als vakantie. Je af en toe rot voelen, hoort bij het leven. En het artikel stelt dat mensen die geluk nastreven eigenlijk op zoek zijn naar iets anders. Namelijk naar betekenis. Ze willen zich verbonden voelen met de ander, een doel hebben in het leven, iets bijdragen aan de gemeenschap, zin ervaren. Geluk is daarvan het bijproduct.

Ik, die gastvrijheid als speerpunt heb, kan mij helemaal hierin vinden. Met gastvrijheid is het niet anders. Ook al streef je naar gastvrij te zijn. Niemand is dat altijd. Dat kan ook niet. Gastvrijheid valt op, als je ook ongastvrijheid ervaart. Wij zijn allemaal mensen en voelen ons niet altijd top. Dus kun je er ook niet altijd voor de ander zijn en aandacht voor de ander hebben. Het gaat erom dat je je ervan bewust bent en dat je het goed oplost mocht je een keer een steek (ongastvrij zijn) laten vallen. Hè, wat een opluchting. Geluk en ongeluk, gastvrijheid en ongastvrijheid gaan hand in hand. Een verademing. Toch? Op naar een mooi 2018 met soms wat ongeluk en ongastvrijheid. Hoera!

Deirdre Schokking